زهره نعلبندی
وطن یکی از مهمترین عوامل اشتراک و وحدت میان ایرانیان است تاجاییکه خود را به عنوان اعضای یک خانواده می‌بینند و خودشان را ملزم به حفظ این خانواده می‌دانند.
عشق به وطن، مهم¬ترین مبیّن و مظهر وابستگی انسان به وطنش محسوب می¬شود.
در مقابل وطن فروشی و خیانت به کشور خباثتی نابخشودنی است که ایرانیان همواره انزجار خود را از آن نشان داده‌اند و در جریان جنگ ۱۲ روزه اخیر با رژیم صهیونیستی نیز مردم باز هم خواستار مقابله با این پلیدی شدند.
وطن فروشی یکی از بدترین رفتارهای انسانی است که وطن فروشان برای مطامع دنیوی دست به چنین خباثتی می‌زنند و برای طمع ورزی میهن خود را می‌فروشند.
البته این تعداد انگشت شمار هستند اما همین هم نباید باشد چراکه میهن دوستی، افتخار به تمدن غنی و باستانی ایران، حفظ وطن از اجنبیان یغماگر و امثال این‌ها سبقه تاریخی دارد و از اهداف و موضوعات اساسی شاهنامه‌ی فردوسی محسوب می‌شود.
استقلال کشور را در عهد فردوسی خطر جدی‌ای تهدید می‌کرد که آن تشکیل دولت‌های ترکان قراختایی و غزنوی بود که در هم‌جواری ایران زمین و داخل آن عرض وجود کرده، گاه گاه از دشت‌ها به شهرها حمله‌های غارتگرانه می‌نمودند مخصوصاً، حاکمان غزنوی که از غلام زادگان و لشکریان دربار سامانیان و پرورش یافته‌ی آنان بودند، خطر جدی به وجود می‌آوردند. این را فردوسی وطن دوست خوب درک می‌کرد و به همین دلیل برای هشدار دادن دولت مردان و مردم از این خطر در شاهنامه به مسئله‌ی یگانگی ایران و حفظ آن از هجوم‌های بیگانگان توجه خاص نشان می‌داد. از اینجاست که سراسر شاهنامه را احساس وطن دوستی و ایران دوستی فرا گرفته است.
این وطن دوستی و این نقطه اشتراک همواره مهمترین عامل حفظ کشور از هجوم بیگانگان بوده است لذا حفظ آن اهمیت بسیاری دارد که راهکارهایی برای تقویت و بهبود اتحاد و وحدت ایرانیان و حتی تمامی مسلمانان جهان وجود دارد که از جمله آن فرهنگ سازی اصول اخلاقی و قرآنی، جلوگیری و ممانعت از رفتارهای تحریک کننده، تبعیت از فرهنگ اهل بیت(ع) و رسیدگی به حال همنوعان، مقابله با تفرقه‌افکنی، آموزش اخلاق، مقابله با تبغیض و مشارکت دادن اقشار مختلف جامعه در تصمیم‌گیری‌های مربوط به سرنوشت خود است.
این تعصب نسبت به وطن نه تنها بد نیست بلکه در آیات و روایات نیز به آن تاکید شده است چراکه وطن جایی است که انسان در آن پرورش می‌یابد و به آن تعلق دارد و کسی که وطن دوست است قدرشناس جایی است که در آن رشد یافته و تمام تلاشش را می‌کند تا از وجب به وجب آن مراقبت کند چرا که هویتش را از وطنش گرفته است و مقابله با وطن در حقیقت مقابله با هویت خود است.
در این راستا پیامبر می‌فرمایند: دوست‌داشتن وطن از ایمان است
همچنین امام على علیه السلام فرمودند: این سه خصلت از بزرگوارى انسان است: گریستن او بر زمان سپرى شده اش، علاقه او به میهنش و نگهداشتن دوستان دیرینه اش.
