فرشته محقق-تهاجم اخیر رژیم صهیونیستی علیه ایران، آن هم با حمایت صریح و همه‌جانبه آمریکا، بیش از آن‌که یک درگیری متعارف نظامی باشد، نمود بارز جنگ ترکیبی هوشمند علیه جمهوری اسلامی ایران است. هدف اصلی این جنگ، نه صرفاً ضربه‌زدن نظامی، بلکه تضعیف امنیت ملی، انسجام اجتماعی، و جایگاه راهبردی ایران در معادلات منطقه‌ای و جهانی است. در این میان، ملت ایران با تبعیت از رهنمودهای رهبر معظم انقلاب، دوشادوش نیروهای مسلح، پاسخ کوبنده‌ای به این تجاوز دادند و بار دیگر نشان دادند که دشمن در برابر اراده ملت و اقتدار جمهوری اسلامی راهی جز عقب‌نشینی ندارد.
یکی از ضعف‌های مهم نظام سیاسی ما که از زمان جنگ تحمیلی در دهه ۶۰ وجود داشته، کم‌کاری در عرصه «جنگ حقوقی» است که در بسیاری از حوزه‌ها باعث آسیب جدی به کشور شده است.
از همان روزهای بعد از جنگ ۱۲ روزه، نهادهای مسئول باید با گردآوری استادان و حقوقدانان بین‌الملل، روند دادخواهی را کلید می‌زدند. با استفاده از ظرفیت علمی و تخصصی این حقوقدانان، ایران می‌تواند اقدامات جنگ‌طلبانه انجام شده علیه خود را مستند کند و بدون هیجانات و شعارهای سیاسی، پیگیری‌های حقوقی لازم را انجام دهد.
همین که یک کشور در برابر تهاجم، اقدامات حقوقی انجام می‌دهد، خود به تنهایی تاثیرگذار است و اثراتی در افکار عمومی ملت‌ها خواهد داشت. نباید فراموش کنیم که مثلاً آفریقای جنوبی علیه نتانیاهو اقدام حقوقی کرد و او را به‌عنوان جنایتکار جنگی محکوم کرد. این‌گونه اقدامات به منظور تاثیرگذاری بر افکار عمومی جهانی صورت می‌گیرد و در نهایت به ایجاد بازدارندگی منجر می‌شود. این اقدامات حقوقی، مقدمه‌ای برای اقناع افکار عمومی است. به‌عنوان نمونه، حمله به زندان اوین یک جنایت جنگی محسوب می‌شود و اقدام حقوقی ایران در این زمینه تاثیر قابل توجهی بر ذهنیت جهانیان خواهد داشت.
در روزهای اخیر شاهد بوده‌ایم که گروهی از ایرانیان مقیم خارج، با اقامه دعاوی حقوقی در دادگاه‌های کشورهای اروپایی علیه مسئولانی که حامی تهاجمات علیه ایران بوده‌اند، این موضوع را دنبال می‌کنند. دولت و نظام باید این ظرفیت را فعال کرده و با تکیه بر وطن‌دوستی، از توانایی ایرانیان خارج از کشور بهره‌مند شود. مسئولان مرتبط باید از تخصص استادان حقوق بین‌الملل ایران بهره‌مند شوند تا با اقامه دعاوی حقوقی، جنبه بازدارندگی در برابر تجاوزات احتمالی آینده بیش از پیش تضمین شود. این رویکرد کمک می‌کند بار سنگین مقابله با تهدیدات، تا حد امکان از دوش سیستم‌های نظامی و امنیتی کشور برداشته شود، هرچند که قطعا چنین اقداماتی جایگزین اقتدار نظامی نخواهد بودرهبری در دیدار اخیر خود با دستگاه غذا فرمودند از لحاظ قضایی و حقوقی جنایتی در این جنگ اتفاق افتاده که در ابعاد بین المللی باید بتوانید در دادگاه های بین المللی این را دنبال بکنید. یعنی به جای اینکه ما مدام به دیگران بخواهیم توضیح بدهیم و دیگران ما را توبیخ کنند ما باید توبیخ گر ظالم باشیم و با روایت ظلم دشمن، همراهانی برای خود ایجاد کنیم. یک وجهش همین است که آمریکا حمله ای کرده و اتفاقا باید برای همه دنیا با دیپلماسی تبیین کنیم. وزارت امور خارجه در عرصه سیاسی می‌تواند با بهره‌گیری از مناسبات بین‌المللی، اقدامات خود را پیش ببرد. اما متأسفانه گاهی جنبه حقوقی این موضوع دغدغه نهادهای ذی‌ربط نبوده که باید باشد. لازم است بحث‌های شعاری را کنار گذاشته و درباره مستندسازی، اقامه دعاوی حقوقی و مکاتبات با سازمان‌های بین‌المللی بررسی دقیق‌تری داشته باشیم. برای مثال، بعد از جنایت جنگی حمله به زندان اوین لازم است این قانون مورد بررسی قرار گرفته و پاسخگوی جنایات خود باشد.
