گروه: سایر / گزارش
تاریخ : 1404/10/7 10:03
شناسه : 412298
زهره مهرنوروزی- در خانواده های ایرانی یک هفته مانده به یلدا ‏خانواده ها در تکاپوی یک شب مهمانی هستند یک شب خاص و به یاد ‏ماندنی که اقوام ایرانی در خانه خیشاوندان خود می روند و گستردن ‏سفره پذیرایی این شب را گرامی می دارند. یلدا یکی از جشن های ‏هویت ملی مردم ایران است. در عصر اتقلاب تکنولوژی هویت ملی، ‏تنها یک واژه نیست. این مفهوم، روح جمعی یک ملت است؛ حافظه ‏تاریخی، زبان، فرهنگ، ارزش‌ها، نمادها و آرمان‌هایی است که ما را ‏به هم پیوند می‌دهد. هویت ملی، همان ریشه‌ای است که در خاک تاریخ ‏تنیده شده و شاخسار آن در افق آینده گسترده است. این هویت، همواره ‏در معرض تهدید است. رسانه‌های جهانی، زبان و فرهنگ بومی ما را ‏به حاشیه می‌رانند. روایت‌های تحریف‌شده، تاریخ ما را از ما می‌ربایند. ‏و گاه، خود ما با بی‌توجهی یا بهره‌برداری ابزاری، به تضعیف این ‏گوهر گرانبها دامن می‌زنیم.‏
در دیدگاه‌های رهبری هویت ملی ایرانی ریشه در دین اسلام، زبان ‏فارسی، شعر، خط، و غیرت ملی دارد.  رهبری معتقد است هویت، ‏خمیرمایه فرهنگ است و غیرت ملی بدون هویت ملی شکل نمی‌گیرد. ‏معنویت، اخلاق، دانش، لباس محلی، معماری و ورزش قهرمانی، ‏همگی عناصر سازنده این هویت‌اند. این نگاه، هویت ملی را نه‌فقط یک ‏امر فرهنگی، بلکه مبنای مقاومت، استقلال و عزت ملی می‌داند. در ‏ادامه با خانم اعظم یوسفی کارشناس ارشد مردم شناسی و مهدی ‏درودگر کارشناس ارشد علوم سیاسی در خصوص جایگاه هویت ملی ‏به گفتگو نشستیم. ‏
اعظم یوسفی کارشناس ارشد مردم شناسی در این باره گفت: هویت ‏ملی هر ملت، همچون ستون فقرات فرهنگی و اجتماعی آن، نقش ‏تعیین‌کننده‌ای در شکل‌دهی به مسیر پیشرفت دارد و بدون فهم درست و ‏عمیق از آن، برنامه‌ریزی‌های توسعه‌ای هرگز کامل نخواهند بود.‏
وی افزود: ایران با تاریخ و تمدنی چند هزارساله، از ظرفیت‌های ‏منحصر به فردی در عرصه هویت ملی برخوردار است که اگر به ‏درستی بازشناسی و تقویت شود، می‌تواند موتور محرکه پیشرفت کشور ‏باشد.‏
‏ اهمیت هویت ملی در پیشرفت کشور
یوسفی با تأکید بر این که هویت ملی تنها محدود به تاریخ و جغرافیا ‏نیست، گفت: هویت ملی ترکیبی از فرهنگ، زبان، آداب و رسوم، ‏تاریخ مشترک و باورهای اجتماعی است. این هویت نه تنها در حفظ ‏انسجام اجتماعی اهمیت دارد، بلکه در ایجاد حس تعلق و انگیزه در ‏جامعه برای توسعه و نوآوری نیز نقش دارد.‏
این پژوهشگرافزود: گاهی تصور می‌شود که توسعه صرفاً به ‏سرمایه‌گذاری اقتصادی یا تکنولوژی مربوط است، اما تجربه جهانی ‏نشان می‌دهد که توسعه بدون پشتوانه فرهنگی و هویتی پایدار نخواهد ‏بود.‏
وی با اشاره به مثال‌های تاریخی از ملت‌هایی که هویت ملی خود را ‏فراموش کرده‌اند، اظهار کرد: ملت‌هایی که هویت خود را از دست ‏داده‌اند، حتی اگر منابع اقتصادی قابل توجهی داشته باشند، در بلندمدت ‏با بحران انسجام اجتماعی و ضعف در توسعه مواجه شده‌اند. ‏
یوسفی افزود: ایران، با وجود فشارهای خارجی و تحولات متعدد ‏تاریخی، توانسته است هویت ملی خود را حفظ کند و این یکی از دلایل ‏ماندگاری و قدرت اجتماعی کشور است. هویت ملی ایرانی دارای ‏ویژگی‌های ترکیبی و چندلایه است. این هویت نه تنها ریشه در فرهنگ ‏و تاریخ کهن ایران دارد، بلکه با دین، اخلاق و نظام ارزش‌های ‏اجتماعی نیز پیوند خورده است.‏
این استاد دانشگاه افزود: این ویژگی ترکیبی باعث شده است که هویت ‏ملی ایرانی، انعطاف‌پذیر و در عین حال پایدار باشد، و بتواند در ‏مواجهه با تغییرات اجتماعی و سیاسی مقاومت کند.‏
وی همچنین تأکید کرد: یکی از نکات مهم در فهم هویت ملی ایران، ‏توجه به نقش زبان و ادبیات است. زبان فارسی، علاوه بر نقش ‏ارتباطی، حامل ارزش‌ها و مفاهیم فرهنگی عمیق است که هویت ایرانی ‏را بازتولید می‌کند.‏
‏ در ادامه مهدی درودگر کارشناس ارشد علوم سیاسی افزود: ادبیات و ‏هنر ایرانی نیز همواره به تقویت حس تعلق ملی کمک کرده و می‌تواند ‏به عنوان ابزار نرم توسعه فرهنگی و اجتماعی مورد استفاده قرار ‏گیرد.‏
هویت ملی و انسجام اجتماعی
وی گفت: انسجام اجتماعی بدون وجود هویت ملی محکم، آسیب‌پذیر ‏است. جامعه‌ای که اعضای آن خود را بخشی از یک هویت مشترک ‏نمی‌دانند، نمی‌تواند در مواجهه با چالش‌های اقتصادی، سیاسی یا امنیتی ‏متحد عمل کند.‏
درودگر تصریح کرد: بر همین اساس، سیاست‌های توسعه‌ای باید ‏همواره با توجه به تقویت هویت ملی طراحی شوند، تا جامعه در مسیر ‏پیشرفت پایدار حرکت کند. هویت ملی تنها یک مسئله نظری یا فرهنگی ‏نیست؛ بلکه عملیاتی است و باید در همه حوزه‌های اجتماعی، آموزشی ‏و رسانه‌ای بازتاب داشته باشد. بدون این بازتاب، سرمایه اجتماعی ‏لازم برای توسعه شکل نخواهد گرفت.‏
درودگرگفت: سرمایه‌گذاری و کارآفرینی تنها با انگیزه‌های اقتصادی ‏پایدار نمی‌مانند. وقتی افراد احساس تعلق به جامعه و هویت ملی خود ‏داشته باشند، انگیزه برای تلاش، نوآوری و مشارکت در پروژه‌های ‏توسعه‌ای افزایش می‌یابد.‏
وی افزود: این موضوع نشان می‌دهد که هویت ملی یک سرمایه ‏غیرمادی، اما تعیین‌کننده برای پیشرفت اقتصادی کشور است. تجارب ‏کشورهای پیشرفته نشان می‌دهد که هویت ملی قوی، بستر مناسبی ‏برای جذب و نگهداشت نیروی انسانی ماهر،  فراهم می‌کند. وقتی افراد ‏حس کنند در جامعه‌ای با هویت مشترک زندگی می‌کنند، انگیزه برای ‏مشارکت در تولید و توسعه نیز افزایش می‌یابد.‏
چالش‌ها در مسیر تقویت هویت ملی
این محقق با اشاره به برخی چالش‌های موجود در تقویت هویت ملی ‏ایران، گفت: یکی از چالش‌ها، تاثیر رسانه‌ها و جریان‌های فرهنگی ‏خارجی است که می‌تواند هویت ملی را تضعیف کند. این امر نیازمند ‏توجه به سیاست‌های فرهنگی و رسانه‌ای هوشمند است. با این حال، ‏فرصت‌های بسیار زیادی نیز وجود دارد. ایران با وجود جمعیت جوان و ‏تحصیل‌کرده، ظرفیت بالایی برای بازتولید و تقویت هویت ملی دارد.‏
وی افزود: آموزش، رسانه، هنر و ادبیات می‌توانند به صورت هدفمند ‏در تقویت هویت ملی ایفای نقش کنند. وقتی هویت ملی تقویت شود، ‏همه برنامه‌های توسعه‌ای کشور اثربخشی بیشتری خواهند داشت.‏
درودگربه نقش دانشگاه‌ها و نظام آموزشی در تقویت هویت ملی اشاره ‏کرد و گفت: دانشگاه‌ها باید علاوه بر آموزش مهارت‌های علمی، به ‏بازشناسی و تقویت هویت ملی دانشجویان نیز بپردازند. این کار به ‏شکل‌گیری نسل آینده‌ای کمک می‌کند که هم علم و تخصص دارد و هم ‏به ارزش‌ها و هویت ملی خود پایبند است. این نسل می‌تواند موتور ‏محرکه توسعه پایدار و پیشرفت ایران باشد.‏

وی افزود: برنامه‌های فرهنگی و علمی دانشگاه‌ها باید با رویکرد ‏ایران‌شناختی طراحی شود و دانشجویان را با تاریخ، فرهنگ و ‏ارزش‌های ایران آشنا کند تا حس تعلق و مسئولیت اجتماعی در آنها ‏شکل بگیرد.‏
درودگر گفت: سیاست‌گذاران باید در همه تصمیم‌گیری‌ها، هویت ملی را ‏مدنظر قرار دهند. سیاست‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی ‏امنیتی باید با توجه به تقویت انسجام و هویت ملی طراحی شوند. ‏بی‌توجهی به هویت ملی در سیاست‌گذاری می‌تواند باعث شکست ‏پروژه‌های توسعه‌ای شود، حتی اگر منابع مالی و انسانی کافی در ‏دسترس باشد.‏
این محقق افزود: تجربه کشورهای موفق نشان می‌دهد که هویت ملی ‏قوی، پایه‌ای برای سیاست‌های موفق داخلی و خارجی است. کشورهایی ‏که هویت ملی خود را تقویت کرده‌اند، در مواجهه با چالش‌ها و ‏بحران‌ها، تاب‌آوری بالاتری داشته‌اند.‏
این پژوهشگردر ادامه به اهمیت رسانه‌ها در تقویت یا تضعیف هویت ‏ملی اشاره کرد و گفت: رسانه‌ها و فضای مجازی نقش بسیار مهمی در ‏شکل‌دهی به هویت جمعی دارند. رسانه‌ای که بتواند تاریخ، فرهنگ و ‏دستاوردهای ملی را به شکل جذاب و صحیح منتقل کند، می‌تواند حس ‏تعلق ملی را تقویت کند. متأسفانه گاهی رسانه‌ها بدون توجه به اهمیت ‏هویت ملی، ارزش‌های فرهنگی را نادیده می‌گیرند یا تصاویر ‏تحریف‌شده‌ای ارائه می‌دهند که می‌تواند اثرات منفی بر نسل جوان ‏داشته باشد.‏
وی تأکید کرد: برنامه‌های رسانه‌ای و محتوای فرهنگی باید با دقت ‏طراحی شود تا نه تنها سرگرمی، بلکه آموزش و تقویت هویت ملی را ‏نیز پوشش دهد. رسانه‌های ملی باید سرمایه اجتماعی کشور را از ‏طریق بازشناسی هویت ملی تقویت کنند.‏
هویت ملی و هویت منطقه‌ای
درودگربا بیان این نکته که هویت ملی با هویت‌های محلی و منطقه‌ای ‏تضاد ندارد، گفت: هویت ملی ایران شامل تمام هویت‌های قومی، مذهبی ‏و محلی است. ما باید یاد بگیریم که هویت ملی، تلفیقی و جامع است و ‏جایگزین هویت‌های محلی نمی‌شود بلکه آنها را غنی‌تر می‌کند.‏
وی افزود: گاهی برخی تصور می‌کنند که هویت ملی، هویت یکسان و ‏خشک است، در حالی که ایران نمونه‌ای از هویت ترکیبی است که ‏می‌تواند تنوع را در درون خود حفظ کند و در عین حال وحدت ملی را ‏تضمین کند. به همین دلیل سیاست‌های توسعه باید همزمان با تقویت ‏هویت ملی، به هویت‌های محلی و فرهنگی نیز احترام بگذارند تا ‏انسجام اجتماعی تقویت شود.‏
این محقق گفت: نسل جوان آینده کشور است و آینده توسعه به دست ‏آنها رقم خواهد خورد. اگر این نسل هویت ملی خود را ندانند یا نسبت ‏به آن بی‌تفاوت باشند، توسعه پایدار محقق نخواهد شد. آموزش رسمی ‏و غیررسمی، فعالیت‌های فرهنگی و هنری، و برنامه‌های اجتماعی باید ‏به نسل جوان کمک کنند تا هویت ملی خود را به شکل عملی در زندگی ‏روزمره تجربه کنند.‏
این محقق افزود: نسل جوان باید بداند که پیشرفت اقتصادی، فناوری و ‏علمی بدون پشتوانه هویتی پایدار نمی‌ماند. جوانانی که هویت خود را ‏می‌فهمند و به آن افتخار می‌کنند، انگیزه بیشتری برای کار و تلاش ‏خواهند داشت.‏
درودگربا تأکید بر اهمیت مشارکت اجتماعی گفت: هویت ملی قوی، ‏مشارکت اجتماعی فعال را به دنبال دارد. وقتی مردم احساس کنند، ‏بخشی از یک ملت با تاریخ و فرهنگ مشترک هستند، در مسائل ‏اجتماعی و تصمیم‌گیری‌های جمعی مشارکت می‌کنند. از همین رو، ‏بازشناسی هویت ملی یک ضرورت استراتژیک برای توسعه اجتماعی ‏و سیاسی کشور است و نادیده گرفتن آن می‌تواند انسجام جامعه را به ‏خطر بیندازد.‏
وی گفت: در پروژه‌های توسعه‌ای، نباید فقط به شاخص‌های اقتصادی ‏یا فناوری توجه کرد. شاخص‌های فرهنگی و اجتماعی نیز باید لحاظ ‏شود تا هویت ملی به عنوان یک دارایی غیرمادی، در مسیر پیشرفت ‏به کار گرفته شود.‏
هویت ملی و امنیت ملی

وی  گفت: هویت ملی، پایه‌ای برای امنیت کشور است. وقتی مردم ‏هویت ملی خود را بشناسند و به آن پایبند باشند، کشور در مقابل ‏تهدیدات داخلی و خارجی تاب‌آوری بیشتری خواهد داشت. امنیت ‏اجتماعی و امنیت ملی بدون انسجام هویتی، شکننده و آسیب‌پذیر خواهد ‏بود.‏
این پژوهشگربا تأکید بر اهمیت استمرار توجه به هویت ملی در فرآیند ‏توسعه و پیشرفت ایران گفت: هویت ملی، موتور محرکه پیشرفت و ‏توسعه کشور است. این هویت باید در همه ابعاد فرهنگی، اجتماعی، ‏اقتصادی و سیاسی تقویت شود تا ایران بتواند مسیر پیشرفت پایدار و ‏مستمر را طی کند. در نهایت، هویت ملی چیزی است که ایرانیان را در ‏همه دوران‌ها متحد کرده و خواهد کرد و بدون آن هیچ برنامه ‏توسعه‌ای موفق نخواهد بود.‏
وی گفت: برگزاری نشست‌هایی مانند این، فرصتی ارزشمند برای ‏بازشناسی و تبادل نظر درباره هویت ملی و نقش آن در پیشرفت ایران ‏است و امیدوارم این گفتگوها به سیاست‌گذاری‌ها و اقدامات عملی ‏منجر شود.‏
با نگاه راهبردی به هویت ملی می توان گفت، هویت ملی با تقویت ‏حس تعلق مکانی، وطن‌دوستی، دفاع از تمامیت ارضی، و روحیه ‏خودباوری، نقش مستقیمی در تقویت انسجام اجتماعی وافزایش ‏مشارکت عمومی و مقبولیت نظام سیاسی ایفا می‌کند هویت ملی یکی از ‏ارکان اصلی قدرت ملی در ابعاد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و دفاعی ‏است.‏

پاسخی بگذارید